Βάθος εικόνας
Για πολλούς η έννοια του bit depth προκαλεί σύγχυση. Αναγνωρίζουν ότι έχει να κάνει με την ποιότητα της εικόνας, και ότι περισσότερα bits σημαίνει καλύτερη εικόνα, αλλά χωρίς να ξέρουν το πώς και το γιατί.
Ξεκινώντας από τα βασικά, το bit (σύντμηση του binary digit) είναι η μικρότερη μονάδα δεδομένων. Μπορεί να έχει τιμή 1 ή 0, άσπρο ή μαύρο, on ή off. Ένα σύνολο 8 bits σχηματίζουν ένα byte (ψηφιολέξη). Έτσι ένα byte μπορεί να αντιπροσωπεύει ή να αποδίδει 256 διαφορετικά στάδια, δηλαδή 2 στην 8η. Οι περισσότεροι εκτυπωτές και οθόνες «δουλεύουν» στα 8 bits. Οπότε αυτό σημαίνει ότι οι περισσότερες εικόνες που βλέπουμε είναι 8bit πληροφοριών. Για να γίνει πιο κατανοητό, ας υποθέσουμε ότι θέλουμε να τυπώσουμε μια ασπρόμαυρη εικόνα σε έναν εκτυπωτή, χρησιμοποιώντας μόνο το μαύρο μελάνι. Ο εκτυπωτής σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσε να αποδώσει 256 τόνους γκρι, από το μαύρο στο λευκό, με αποτέλεσμα μία εικόνα μη αποδεκτή εικαστικά. Έτσι, θα χρησιμοποιηθούν και τα τρία βασικά χρώματα RGB για να αναμειχθούν και να αποδώσουν 16 εκατομμύρια τόνους γκρι (256 Χ 256 Χ 256) δίνοντας μια εξαιρετικά αποδεκτή εικόνα. Αντίστοιχα εξηγείται γιατί το «τετράχρωμο» μαύρο (CMYK) είναι πολύ πιο ζωντανό και ικανοποιητικό από το μονόχρωμο μαύρο.
Παρότι μιλάμε για 8bit εικόνα, θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι στην ουσία μιλάμε για 24bit εικόνα, αφού δουλεύουμε και βλέπουμε σε RGB, οπότε έχουμε 3 κανάλια των 8bit= 24bit εικόνα.
Αρκετές φορές, για να αντιπροσωπεύσουμε ένα ενιαίο χρώμα, δεν χρησιμοποιούμε τα 8bit, αλλά 12 ή 16bit. Μια 16bitη εικόνα μπορεί να διαχειριστεί 65.536 διαφορετικά επίπεδα πληροφοριών, αντί των 256 της 8bitης. Αυτές οι εικόνες ονομάζονται high bit rates ( υψηλού ποσοστού δυαδικών ψηφίων). Και επειδή, όπως αναφέρθηκε παραπάνω μια 8bitη εικόνα στην ουσία είναι 24bitη, μια 16bitη εικόνα στην ουσία είναι 48bitη (3 κανάλια Χ 16bit= 48bit). Μια 48bitη εικόνα αποδίδει δισεκατομμύρια χρώματα.
Σχεδόν όλα τα κυκλώματα απεικόνισης των scanners και των ψηφιακών φωτογραφικών μηχανών είναι ρυθμισμένα για «σύλληψη» 24bit (3X8bit) εικόνας. Μερικά μπορούν να συλλάβουν 36bit και ελάχιστα (συνήθως τα επαγγελματικά) 48bit.
Το βασικό πλεονέκτημα στην εργασία με μια high bit rate εικόνα είναι ότι όταν εφαρμόζουμε levels ή curves στο Photoshop, η διεργασία γίνεται σε πολύ περισσότερα στοιχεία απ’ ότι σε μία εικόνα χαμηλών bit. Η αλλαγή της τονικής σειράς σε μία high bit rate εικόνα με 65.536 επίπεδα, σε αντίθεση με μία εικόνα 265 επιπέδων, όταν συμπιέζεται ή διαστέλλεται σημαίνει ότι θα δώσει καλύτερα αποτελέσματα. Μια χαμηλών bit εικόνα σε αντίστοιχη επεξεργασία θα φανερώσει φαινόμενα «δοντιού» (toothcomb).
Ένα μειονέκτημα του Photoshop είναι ότι κάποιες διεργασίες δεν μπορούν να γίνουν σε εικόνες 32 ή 48bit. Η σημαντικότερη διεργασία που δεν μπορεί να γίνει είναι το Adjustment Layers, απαραίτητη σε μια αποτελεσματική ροή εργασίας. Η λύση είναι, αφού χρησιμοποιηθούν τα levels και curves στις HBR εικόνες, να μετατραπούν σε 8bitες (Image -> Mode -> 8 bits/channel) και να συνεχιστεί έτσι η επεξεργασία.
Έχοντας ως δεδομένο ότι οι hi-bit rate εικόνες είναι πιο αργές στην επεξεργασία τους, λόγω μεγαλύτερου όγκου πληροφοριών, και ότι οι χαμηλού bit rate εικόνες έχουν ταχύτερη επεξεργασία αλλά και χαμηλότερη ποιότητα απεικόνισης, η τελική επιλογή ανήκει στον χρήστη και σε ποια εφαρμογή θα αξιοποιηθεί η εικόνα.